بازسازی بافت های فرسوده را حفظ هویت یک شهر می دانند. چرا که معماری بخشی از تفکر خلاق ساکنان یک شهر را در خود جا داده است. اهمیت بهسازی و نوسازی بافت های تاریخی تنها محدود به این بحث نیست بلکه مدیران شهری تلاش دارند با حفظ دستاوردها و میراث شهری رشد و توسعه شهر را هماهنگ کنند تا فضای بصری شهر عاری از اغتشاش باشد. اگرچه این امر در کشورهای در حال توسعه با اما و اگرهایی همراه است.
« واقعیت تلخ امروز آن است که در حالی که شهر از درون تهی شده و می پوسد، نقاط پیرامونی آن بیشتر و بیشتر به خود توسعه بخشیده و می بخشد. این در حالی است که محدوده ای وسیع در درون شهر تحت عنوان بافت قدیم رها شده باقی می ماندو هر زمان بیش از زمانی دیگر فرو می ریزد. رشد شهر از برون سبب گردیده است تا شهر قدیم از نو ساختن خویش باز ماند، معاصر نگردد و جریان زمان در کالبد استوار آن راه نیابد.»
«بهسازی و نوسازی بافت های کهن شهری» کتابی است که به همین بحث می پردازد و با بررسی تعریف ها، ساختارها و جنبه های مختلف بافت های کهن شهری تلاش می کند مخاطب و به خصوص مدیران شهری را از اهمیت این امر در فضاهای شهری امروز مطلع کند.
نویسندگان این کتاب در خصوص هدف انتشار آن می گویند که «این کتاب با هدف یاری به برنامه ریزان و طراحان شهری در طی فرایند برنامه ریزی، طراحی و اجراء و نیز دستیابی به سامانه بهینه ای از فضاها و مکان های شهری تهیه شده است.»
کتاب در 4 فصل کلی نوشته شده که به ترتیب عبارتست از فصل اول؛ مبانی نظری، چارچوب مفاهیم پایه، فصل دوم؛ طراحی بهسازی و نوسازی بافت های قدیمی در جهان، فصل سوم؛ طرح های نوسازی و بهسازی بافت های قدیمی در ایران و فصل چهارم؛ ارزیابی ویژگی ها، مسائل و مشکلات طرح های توسعه شهری در ایران.
یکی از ویژگی های کتاب «بهسازی ونوسازی بافتهای کهن شهری»این است که در پایان آن جدول مقایسه راهبردهای مداخله در بافتهای کهن شهری ایران در مقایسه با کشورهای توسعه یافته آمده است و شمایی کلی از آنچه در بافت های سنتی شهرهای ایران می گذرد را به خواننده ارائه می دهد. همچنین در برخی از بخش ها به صورت مصداقی اسکیس های پیشنهادی و طرح های بهسازی برخی محله های قدیمی تهران مانند عودلاجان و یا شیراز برای مخاطب باز گو شده است.